سال 1365 بود .حماسه های رزمندگان اسلام درجبهه های نبردحق علیه باطل درسراسر میهن اسلامی طنین اندازشده بود. من که ازابتدای شروع جنگ توفیق خدمت در جبهه هاراپیداکرده بودم ، می دانستم که ترابری وسرعت عمل در عملیاتها چه اهمیتی دارد.
نامه‌ای از دلایل ایوب برای جبهه رفتن
اندازه یک کتاب می‌توانم درمورد پاییز و زمستان ۶۵ از زبان ایوب حرف بزنم. تاریخ نامه ۶۵/۹/۱۸ است. درست یک ماه بعد او قطع نخاع شد. آن هم در شلمچه و در لباس غواصی.
دلنوشته ای تقدیم به سردار دلها، حاج احمد متوسلیان
ای در بَندِ رژیمِ آدم کُشِ اسرائیل، خلاصه هنوز خیلیا منتظرتن که برگردی... مادرِ پیرت، خانوادت، دوستان و دوستدارانت، و از همه مهمتر آقا ...
